கட்டுரை

இலக்கியம்

கற்புக்காலத்தில் தலைவன், தலைவியின் ஊடலைத் தணிவிக்கும் பாலமாகத் ‘தோழி’ செயல்படுகிறாள். ஊடலை நீக்கி, இல்லறத்தை நல்லறமாக்குகிறாள்.

“... ... ... ... ... ... ... ... ... ... ... ... ... ... ...
அடங்கா ஒழுக்கத்து அவன்வயின் அழிந்தோளை
அடங்க காட்டுதற் பொருளின் கண்ணும்,
பிழைத்து வந்திருந்த கிழவனை நெருங்கி
இழைத்தாங்கு ஆக்கிக் கொடுத்தற் கண்ணும்,
வணங்கியல் மொழியான் வணங்கற் கண்ணும்,
... ... ... ... ... ... ... ... ... ... ... ... ... ... ...
உறுதகை இல்லாப் புலவியுள் மூழ்கிய
கிழவோள்பால் நின்று கெடுத்தற் கண்ணும்,
உணர்ப்புவயின் வாரா ஊடல் உற்றோள்வயின்
உணர்த்தல் வேண்டிய கிழவோன்பால் நின்று
தான் வெகுண்டாக்கிய தகுதிக் கண்ணும்,
அருமைக் காலத்துப் பெருமை காட்டிய
எண்மைக் காலத்து இரக்கத் தாலும்” (கற்பு.1096)

கற்புக்காலத்தில் நிகழும் இத்தோழி கூற்றில் அகிம்சைக் கோட்பாட்டைக் காண முடிகிறது. இதில், பெரியோர் ஒழுக்கம் சிறந்ததெனச் சொல்லி, தலைவியைப் பெறக்கூடிய தகைமை இல்லாத தலைவனது பிழையைச் சுட்டிக் காட்டுதல், அவ்விடத்தில் பொருந்துதற்கரிய ஊடலில் மூழ்கிய தலைவி பக்கம் நின்று அவள் சார்பாகப் பேசுவது போல் பேசி, ஊடலைத் தீர்க்குமாறு வேண்டிய தலைவன் பக்கம் நின்று, அவனையும் வெகுண்டு பேசி ஒற்றுமைப்படுத்திய தகுதியுடைமை, களவு அரிய காலமாதலால் அப்போது பெருமை பேசியவள், கற்புக்காலமாம் இந்த எளிய காலத்து தலைவனிடம் இரக்கத்துடன் பேசுதல் என்று தோழி அகிம்சையானப் பேச்சு வார்த்தையின் மூலம் பிரச்சனைகளுக்குத் தீர்வு காணுதலைக் காணமுடிகிறது. இங்கு, தொல்காப்பியர் அகிம்சைக் கோட்பாட்டைத் தோழி வாயிலாக எடுத்துரைத்துள்ளார்.

தலைவி ஊடும்போது தலைவன் அதைத் தீர்க்க முயலுதலே ‘உணர்த்தல்’ எனப்படும். அவ்வுணர்ப்பை ஏற்காது தலைவி எல்லை கடந்து ஊடினால், தலைவன் ஊடத் தொடங்க நேரும். ஆனால், முதலில் தலைவன் தவறை உணர்ந்து ‘உணர்த்தல்’ என்ற அகிம்சையாக்கச் செயலிலேயே ஈடுபடுகின்றான்.

“உணர்ப்பு வரை இறப்பினும் செய்குறி பிழைப்பினும்
புலத்தலும் ஊடலும் கிழவோற் குரிய” (கற்பு.1102)

இங்கு, ‘உணர்ப்பு’ என்ற வார்த்தை தலைவி ஊடும்போது, தலைவன் அதைத் தீர்க்க அகிம்சை முறையில் முயலும் ‘உணர்த்தல்’ என்பதையே குறிக்கிறது. இதில், தலைவனின் அகிம்சை முறையைக் காணமுடிகிறது.

அறக்கழிவுடையவற்றைப் பாட நேர்ந்தால், அவற்றை நல்வழிப்படுத்திப் பாட வேண்டும் என்று அகிம்சையை ஏற்படுத்தக் கூடிய நற்சிந்தனைகளைத் தொல்காப்பியர் எடுத்துரைத்துள்ளார்.

“மிக்க பொருளினுள் பொருள்வகை புணர்க்க
நாணுத் தலைப்பிரியா நல்வழிப் படுத்தே” (பொருள்-1164)

இங்கு, அறம் கடந்த பொருளினுள், ஏற்புடைய பொருள் வகைகளை மட்டும் மானுடர் நாணத்தின் நீங்காதபடி நல்வழிப்படுத்திப் படைக்க வேண்டும். அதாவது தீயவற்றைத் தீயவை என உணரும்படியும், படைக்கும்போது அதில் வரும் அப்பகுதி மனிதப் பண்பாட்டைச் சீர்குலைத்து விடாதபடியும் நல்வழிப்படுத்திப் படைக்க வேண்டும். அதற்குத் திறமையும் மனித நேயமும் வேண்டும் என்ற அறக்கருத்தின் வழி அகிம்சைக் கோட்பாட்டை தொல்காப்பியர் மொழிந்துள்ளார். தொல்காப்பியர் இதுபோன்ற அகிம்சைக் கோட்பாடுகளைக் கூறி, மனித சமுதாயத்தை நல்வழிப்படுத்தியுள்ளார்.

1. அகிம்சை, அப்துல்ரசாக்

2. தமிழ்ச்சமூகத்தில் அறமும் ஆற்றலும், ராஜ்கௌதமன்

3. அமைதியைத்தேடி, அமைதியாத்திரை

4. பழந்தமிழர் வாழ்வும் வரலாறும், சு.சதாசிவம்

5. சமயங்களும் அமைதி அகிம்சைப் பண்பாடுகளும், முனைவர் பாண்டியன் மற்றும் முனைவர் வ.ரா. அழகிரிசாமி

6. தொல்காப்பியப் பொருளதிகாரம், ச.வே.சுப்பிரமணியன்

*****

இது முத்துக்கமலம் இணைய இதழின் படைப்பு.