குரு ஒருவருக்கு பேரழகியான ஒரு மகள் இருந்தாள். அதனால், அவளைத் திருமணம் முடிக்கப் பலர் போட்டி போட்டனர்.

அவர் தன் மகளை மணம் முடிக்கப் போட்டி போட்டவர்களிடம் ” நான் இரண்டு கேள்விகள் கேட்பேன். அதற்கு சரியான பதில் சொல்பவருக்கே எனது மகள்” என்று சொன்னார்.

மறுநாள் போட்டியாளர்கள் அனைவரும் குரு வீட்டில் கூடி இருந்தனர்.

குரு அவர்களைப் பார்த்து, “உலகிலே இனிமையான ஒரு பொருளைக் கொண்டு வாருங்கள்” என்று சொன்னார்.

மறுநாள் எல்லோரும் ஆளுக்கொரு பொருளைக் கொண்டு வந்தனர்.

ஒருவன் தேனைக் கொண்டு வந்தான். இன்னொருவன் கரும்பைக் கொண்டு வந்தான்.

இப்படி ஒவ்வொருவரும் ஒவ்வொரு இன்னிமையான பொருளைக் கொண்டு வந்திருந்தனர்.

வரிசையில் கடைசியாக குருவின் ஒரு ஏழை சீடன் ஒருவனும் நின்றிருந்தான்.

குரு அவனைப் பார்த்து, “நீயுமா?” என்று ஆச்சரியமாகக் கேட்டார்.

சீடன், “நான் உங்கள் மகளைக் காதலிக்கிறேன்” என்று சொன்னான்.


குரு, “நீ என்ன கொண்டு வந்திருக்கிறாய்?” என்று கேட்டார்.

சீடன், தான் கொண்டு வந்திருந்த சிறிய பெட்டியை திறந்து காட்டினான்.

அதனுள் ஒரு ஆட்டின் நாக்கு இருந்தது.

குரு, அதைப் பார்த்து அதிர்ச்சி அடைந்தார்.

குரு ‘என்ன இது? எதற்காக இதைக் கொண்டு வந்தாய்” என்று கேட்டார்.

சீடன், “குருவே நீங்கள் உலகிலேயே இனிமையான பொருளைக் கொண்டு வரச் சொன்னீர்கள். நாவை விட உலகில் சிறந்த பொருள் வேறு ஏது? மனிதனுடைய நாவைக் கொண்டு வர முடியவில்லை. அதனால்தான், அதன் குறியீடாக ஆட்டின் நாவைக் கொண்டு வந்தேன். நாவில் இருந்துதான் இனிமையான சொற்றகள் வருகின்றன. அதை சோகத்தில் இருப்பவன் கேட்டால், சந்தோசம் அடைகிறான். நோயாளி கேட்டால், குணம் அடைகிறான்” என்றான்.

குரு, “இதில் நீ வெற்றி அடைந்தாய். வாழ்த்துகள்” என்று சொன்னார்.

சீடன் அடுத்த கேள்வி என்ன என்று கேட்டான்.

குரு ” உலகிலேயேக் கசப்பான ஒரு பொருளைக் கொண்டு வா” என்று சொன்னார்.

மறுநாள் ஒருவன் வேப்பங்காயைக் கொண்டு வந்தான், இன்னொருவன் எட்டிக்காயைக் கொண்டு வந்தான். இப்படியே ஒவ்வொருவரும், ஒவ்வொரு கசப்பான பொருளைக் கொண்டு வந்தனர்.

கடைசியாக, சீடன் வந்தான்.

அவன் கையில் அதே பெட்டி. அவன் அதைத் திறந்து காட்டினான்.

அதே ஆட்டின் நாக்கு.


குரு, “என்ன விளையாடுகிறாயா? இனிமையான பொருளைக் கேட்டேன், நாவைக் கொண்டு வந்தாய். கசப்பான பொருளைக் கேட்டதற்கும் நாவைக் கொண்டு வந்து இருக்கிறாயே? இதற்கு என்ன பொருள்?” என்று கோபமாகக் கேட்டார்.

சீடன் “தீய சொற்களைப் பேசும் நாவைப் போல கசப்பான பொருள் உலகில் உண்டா? அதில் இருந்து வரும் சொற்களைக் கேட்டால் மகிழ்ச்சியாய் இருப்பவனும், துயரம் கொள்கிறான். நட்பாக இருப்பவனும், பகையாக மாறுகிறான். எனவே, நாவுதான் உலகிலேயேக் கசப்பான பொருள்” என்று சொன்னான்.

சீடனின் அறிவைக் கண்டு வியர்ந்த குரு, தன் மகளை அவனுக்கே மணம் முடித்துக் கொடுத்தார்.

இது முத்துக்கமலம் இணைய இதழின் படைப்பு.