ஒரு மான் பிரசவ வலியில் துடித்தது. அது குட்டிகளைப் பிரசவிப்பதற்கு அருகில் காலியாக இருந்த ஒரு குகைக்குச் சென்றது.

அங்கு தனது குட்டிகளை நலமாகப் பெற்றது. சிறிது காலம் அந்த மானும் தனது குட்டிகளுடன் அந்தக் குகையிலேயே வசித்து வந்தது.

இந்நிலையில் வெகு நாட்களாக வெளியே சென்றிருந்த சிங்கம் அந்தக் குகைக்குத் திரும்பி வந்தது. குட்டிகளை அழைத்துக் கொண்டு ஓட முடியாது என்பதை உணர்ந்த மான் உடளே தன் குட்டிகளிடம், "சிங்கம் குகைக்கு அருகில் வந்ததும், எல்லோரும் சத்தமாக எனக்குச் சிங்கம் கறி வேண்டும் என்று கத்துங்கள்" என்று சொன்னது.

சிங்கம் குகை அருகில் வந்த உடன் குட்டிகள் கத்தியதை குகையின் எதிரொலியால் பயங்கரமாக கேட்ட சிங்கம் நம்மைவிட பலசாலியான மிருகங்கள் உள்ளே இருப்பதாக நினைத்து ஓட்டமெடுத்தது.

ஒரு நரி, ஓடி வருகிற சிங்கத்தை பார்த்து, "ஏன் ஓடுகிறீர்கள் ?" என்று கேட்டது.

"என்னுடைய குகையில் வேறு ஏதோ மிருகங்கள் குடியிருக்கின்றன. அவை என்னைக் கொல்வதற்குக் காத்திருக்கின்றன" என்று சிங்கம் சொன்னது.

அதை கேட்ட நரி, "உன்னுடைய குகையில் வேறு மிருகங்கள் இல்லை. மானும் அதன் குட்டிகளும்தான் இருக்கின்றன. எனக்குத் தெரியும், வாருங்கள் நீங்கள் பெரிய மானைக் கொன்று சாப்பிடுங்கள். அதன் குட்டிகளை நான் சாப்பிடுகிறேன்" என்றது.



அதைக் கேட்ட சிங்கம், "சரி வருகிறேன். ஆனால் நீ ஏற்கனவே என்னை ஏமாற்றியவன், அதனால் உன்னுடைய வாலையும் என்னுடைய வாலையும் முடிந்து கொண்டு செல்வோம்" என்று சொல்லி அதன் வாலைத் தன்னுடைய வாலுடன் பிணைத்துக் கொண்டது.

சிங்கத்தை நரி அழைத்து வருவதைப் பார்த்த மான், அருகில் இரண்டும் வந்த உடன் தன் குட்டிகளிடம் சத்தமாக, "குழந்தைகளே, கவலைப்படாதீர்கள்...! பிள்ளைகளே, இன்று நாம் எப்படியும் சிங்கக்கறி சாப்பிடுவோம், அந்த சிங்கத்தை எப்படியாவது இந்தக் குகைக்கு அழைத்து வந்து விடுவேன் என்று நம் நரி அண்ணன் சொல்லிச் சென்றுள்ளது. நிச்சயம், நரி அண்ணன் சிங்கத்துடன் வரும்... நாம் சிங்கக்கறி சாப்பிடலாம் " என்று சொன்னது.

இதைக் கேட்ட சிங்கம் தலைதெறிக்க ஓடியது. அதன் வாலோடு தன் வாலைப் பிணைத்திருந்த நரி வழியிலிருந்த மரம், பாறைகளில் அடிபட்டு இறந்தது.

இது முத்துக்கமலம் இணைய இதழின் படைப்பு.