ஒரு காட்டுப் பகுதியில் கழுதை ஒன்று மேய்ந்து கொண்டிருந்தது.
கழுதையைக் கவனித்த ஓநாய் ஒன்று அதை அடித்துத் தின்னும் நோக்கத்துடன் அதன் மீது பாய்ந்தது.
தனக்கு வந்த ஆபத்தைக் கண்டு பயந்தது கழுதை.
ஓநாயை எதிர்த்துச் சண்டை போடுவது கடினம். அதனால் ஏதாவது ஒரு தந்திரம் செய்து தான் சமாளிக்க வேண்டும் என கழுதை தீர்மானித்தது.
ஓநாயின் பாய்ச்சலின் போது சற்று விலகிக் கொண்டு, “ஓநாயே, உம்முடைய வலிமையின் முன்னால் நான் எப்படி...? நான் இன்று உமக்கு இரையாகப் போவது உறுதி. இதை யாராலும் தடுக்க முடியாது. நானும் உமக்கு இரையாகத் தயாராக இருக்கிறேன். அதற்கு முன்னால் நான் சொல்லக் கூடிய விசயத்தைத் தயவு செய்து கேட்க வேண்டும்” என வேண்டிக் கொண்டது.
“நீ என்ன சொல்ல விரும்பினாய். சொல்வதைச் சீக்கிரம் சொல்” என உறுமியது ஓநாய்.
“ஓநாயே, என் காலில் பெரிய முள் ஒன்று குத்தி விட்டது. முள்ளை எடுக்க நான் எவ்வளவோ முயற்சி செய்தும் முடியவில்லை. காலில் முள் உள்ள நிலையில் நீ என்னை அடித்துச் சாப்பிட்டால் அந்த முள் உன் தொண்டையில் மாட்டிக் கொள்ளும். அது உமக்குக் கடுமையான வேதனையைத் தருவதுடன் உன் உயிரையும் வாங்கி விடும். அதற்குத் தயவு செய்து முதலில் என் காலில் இருக்கும் முள்ளை எடுத்துவிடு. அதற்குப் பிறகு நீ என்னை அடித்துத் தின்பதில் எனக்கு எந்த ஆட்சேபனையும் இல்லை” என கழுதை கூறிற்று.
அந்த ஓநாயும் அதற்கு சம்மதித்து ஒத்துக் கொண்டது.
கழுதை தனது பின்னங்கால்களைத் திருப்பிக் காண்பித்தது.
ஓநாய் கழுதையின் பின்னங்கால்களில் முள் இருக்கிறதா என தேடும் வேளையில், அந்த சந்தர்ப்பத்தைப் பயன்படுத்திக் கழுதை பின்னங்கால்களால் ஓநாயைப் பலமாக உதைத்தது.
கழுதையின் உதை தாங்காமல் ஓநாய் துடிதுடித்துக் கீழே விழுந்தது.
அந்தச் சந்தர்ப்பத்தைப் பயன்படுத்திக் கொண்ட கழுதை அங்கிருந்து வேகமாக ஓடித் தப்பித்துக் கொண்டது.