வடுகநம்பி என்பவர் ஸ்ரீராமானுஜருடைய சீடர்கள் குழுவில் இருந்தார். இவர் ராமானுஜருடைய பாதுகைகளையே தினமும் தொழுது வருபவர்.

ஒருமுறை பயணக் காலத்தில் ராமானுஜர் தாம் திருவாராதனம் செய்யும் பெருமாள் விக்கிரகம் அடங்கிய பேழையை வடுகநம்பியின் பொறுப்பில் விட்டிருந்தார்.

பயண முடிவில் மூட்டையை அவிழ்க்கப் பெருமாள் விக்கிரகப் பேழையுடன் ராமானுஜர் தம் பாதுகைகளும் ஒன்றாக இருக்கக் கண்டார்.

உடனே அவர் வடுக நம்பியிடம். ''என்ன இது வடுகா?'' என்று கேட்க, அதற்கு வடுகநம்பிகள், ''தாங்கள் வணங்கும் பெருமாளுக்கு, நான் வணங்கும் பெருமாளுக்கு வந்த குறை என்ன?'' என்று கேட்டாராம்.

இங்ஙனமே மற்றொரு முறை திருவரங்கக் கோவிலில், ''வடுகா, அரங்கனின் கண்ணழகைப் பாராய்'' என்று ராமானுஜர் கூற, அதற்கு வடுகநம்பி, ராமானுஜர் திருக்கண்களைப் பார்த்து. “என் அமுதனைக் கண்ட கண்கள் மற்றொன்றினைக் காணாவே!'' என்றாராம்!


மற்றொரு நாள் தம் ஆசாரியருக்காக வடுக நம்பிப் பாலைக் காய்ச்சிக் கொண்டிருந்தார்.

அப்போது திருவீதிப் புறப்பாட்டில் பெருமாள் எழுந்தருள, ''வடுகா, பெருமாளைச் சேவிக்க வா!'' என்று ராமானுஜர் அழைத்தார்.

அதைக் கேட்ட வடுக நம்பி, ''உம்முடைய பெருமாளை நான் சேவிக்க வந்தால் என்னுடைய பெருமாளுக்குக் காய்ச்சி வரும் பால் பொங்கிவிடுமே!'' என்று சொல்லி பெருமாளைச் சேவிக்க வர மறுத்துவிட்டார்!

இது முத்துக்கமலம் இணைய இதழின் படைப்பு.