இந்து சமய வேத மந்திரங்களில் எத்தனை அடிகள் (பதங்கள்), எத்தனை எழுத்துகள் (அட்சரங்கள்) இருக்க வேண்டும் என நிர்ணயிக்கின்ற பகுதியே சந்தஸ் (சந்தம்) எனப்படும்.

சமஸ்கிருத மொழியில் பல சந்தங்களைப் பற்றி சந்தஸ் (சந்தம்) தொடர்பான சாத்திரங்கள் கூறியிருந்தாலும், வழக்கில் ஏழு சந்தங்களே (சந்தஸ்கள்) உள்ளன. அவை;

காயத்திரி சந்தம்

மூன்று அடிகள், ஒரு அடிக்கு எட்டு எழுத்துகளுடன் மொத்தம் 24 எழுத்துகளுடன் கூடிய மந்திரங்கள் கொண்டது.

ஊஷ்ணிக் சந்தம்

நான்கு அடிகள், ஓர் அடிக்கு ஏழு எழுத்துகள்; மொத்தம் 28 எழுத்துகளுடன் கூடியது.

அனுஷ்டுப் சந்தம்

நான்கு அடிகள், ஒர் அடிக்கு எட்டு எழுத்துகள்; மொத்தம் 32 எழுத்துகளுடன் கூடியது.


ப்ருஹதி சந்தம்

நான்கு அடிகள், ஒவ்வொரு அடிக்கு முறையே 8, 12, 8 எழுத்துகளுடன் மொத்தம் 36 எழுத்துகள் கொண்டது.

பங்கதி சந்தம்

நான்கு அல்லது ஐந்து அடிகள்; மொத்தம் 40 எழுத்துகளுடன் கூடியது.

திருஷ்டுப் சந்தம்

நான்கு அடிகளுடன், ஓர் அடிக்கு 11 எழுத்துகளுடன், மொத்தம் 44 எழுத்துகளுடன் கூடியது.

ஜகதி சந்தம்

நான்கு அடிகள், ஓர் அடிக்கு 12 எழுத்துகள்; மொத்தம் 48 எழுத்துகளுடன் கூடியது.

புராணங்கள் மற்றும் இதிகாசங்களில் அனுஷ்டுப் சந்தஸ் அதிகளவில் பயன்படுத்தப்பட்டுள்ளது என்பது இங்கு கவனிக்கத்தக்கது.