படைப்பின் திறனை சிந்தனையோட்டத்தை திறம்பட ஆசிரியர் வாசகருக்கு எடுத்துச் சொல்ல பேருதவியாக அமைவது அவர் தம் பாத்திரங்கள் எனலாம்.
ஃபிராய்டு, யுங் ஆகியோரின் உளவியல் கோட்பாடுகளைத் தொடர்ந்து ஆல்பிரட் அட்லர் (Alfred Adles) கேரன் ஆர்ன் (Karen Aornry) எரிக். எச். எரிக்சன் (Erik. H. Erikson) போன்றோர் தன்முனைப்பின் உளவியலை விளக்கினர். இவர்கள் தன்முனைப்பின் பின்னணியில் சமூகக் காரணிகளையும், சமூகப்பயன் மதிப்புகளையும் இணைத்து ஆளுமைக் கோட்பாடுகளை உருவாக்கி வளர்த்தனர்.
இதனடிப்படையில் அமரர் கல்கி அவர்களது பொன்னியின் செல்வன் படைப்பின் முக்கிய கதாப்பாத்திரம் ‘ஆதித்த கரிகாலன்’ எனும் பாத்திரம் ஆய்வு செய்யப்படுகின்றது.
உளவியல் திறனாய்வு, குறிப்பிட்ட ஓர் இலக்கியம் என்றில்லாமல், ஒரு பொதுவான நிலையில் இலக்கியத்தில் பிறப்பு அல்லது வழிமுறை பற்றி அறிதற்கு விளக்க முறையில் அக்கறை கொள்கிறது. ‘இலக்கியம் எவ்வாறு படைக்கப்படுகிறது. அதன் வழிமுறைகள் என்ன என்பதற்குரிய முயற்சி, பல காலமாகவே இருந்து வருவதுதான். முக்கியமாக புனைவியல்காரர்கள் இதில் ஈடுபாடு காட்டினர். வோர்ட்ஸ் வொர்த்தின் பிரசித்தமான கட்டுரையில் (Preface to Lrical Ballads) இதனை வெகுவாகக் காணமுடியும்” (1)
உணர்வுகளிலும், உற்சாகத்திலும், அனுபவங்களை உள்வாங்கிப் புலப்படுத்துவதிலும் ஏனைய மனிதர்களிலிருந்து கவிஞர்கள் சற்றேனும் வித்தியாசப்பட்டவர்கள் என்றும், கவிதை ஒரு வித்தியாசமான மன எழுச்சியினால் உருவாக்கப்படுகிறது என்றும் புனைவியல்காரர்கள் பேசுகிரார்கள். இத்தகைய ‘மனஎழுச்சியை’ உண்டாக்கிக் கொள்வதற்காகப் பல கவிஞர்கள் குடிப்பழக்கத்தை ஏற்படுத்திக் கொள்கிறார்கள் என்றும் சொல்லப்படுவதுண்டு. “கவிஞர்கள் சிலர் ‘பெருங்குடிமக்களாகப்’ போதைகளுக்கு அடிமைப்பட்டுப் போவதுண்டு என்பது உண்மையே. ஆனால், எல்லோரும் அல்ல. சிலர் மட்டுமே அந்நிலைக்கு உள்ளாகின்றனர். மேலும், உரைநடை (சிறுகதை, நாவல்) எழுத்தாளர்கள் இத்தகைய போதை எழுச்சியை ஒரு தேவையாகக் கருதுவதில்லை” (2)
உணர்வு வயப்படுதல் என்பது பற்றி இத்தகைய கருத்துக்கள், சற்று வேறு வகையில், பகுப்பு முறை உளவியல் ஆராய்ச்சியில், ‘நரம்பியல் செயல் திரிபுகளாக’ (neurosis) விளக்கப்படுகின்றன. ‘படைப்பு எழுத்தாளர்களும் பகல் நேரக் கனவு காணுதலும்’ என்னும் தனது கட்டுரையில் ஃபிராய்டு இவ்வாறுதான் படைப்பு வழிமுறைகளுக்கு விளக்கம் காண முயலுகிறார்” (3) கண்ணதாசன், நா.முத்துக்குமார் போன்ற திரையிசைக் கவிஞர்களை இதற்குச் சான்று கூறலாம்.
நனவிலி மனத்தின் (unconscious mind) ஒரு வெளிப்பாட்டு முறையாக அதனை அவர் பார்க்கிறார். ‘பிள்ளைப் பருவத்தில் குழந்தைத்தனமான விளையாட்டுக்கள் என்பது, வயது ஏறிவரும் காலத்தில் அதனை விடுத்து அதன் பிதிலியாக ‘விநோதப்படுத்துதலில்’ (unconscious mind) அவன் ஈடுபடுகிறான். அதாவது, சாதாரணமான சங்கதியை - செய்தியை - செயலைச் சாதாரணமாக, இயல்பாகப் பார்க்காமல் ஓர் அற்புதமான - மாயமான – ஆற்றலாகவும் - பொருளாகவும் ஒரு கனவுத் தோற்றத்தின் தன்மையோடு பார்த்தல் விநோதப்படுத்தல் ஆகும்.
பாரதிதாசன் தனது, நிலா கவிதையில் அழகுணர்ச்சியோடு பாடத் தொடங்கி பொதுவுடைமைக் கருத்தோடு நிறைவு செய்வார். இதைச் சான்றாகக் கூறலாம்.
“நீலவான் ஆடைக்குள் உடல் மறைத்து
நிலாவென்று காட்டுகின்றாய் ஒளிமுகத்தை
கோல முழுதுங் காட்டிவிட்டால்... ... ...
அனுதினமும்; உழைத்து சிறிது கூழ் தேடுங்கால்
பானை ஆறக் கணத்திருந்த வெண்சோறு காணும் இன்பம்
கவின் நிலவே உனைக் காணும் இன்பந்தானோ” (4)
இத்தகைய விநோதப்படுத்தலை வெளிப்படுத்துவதற்குச் சாதாரண மனிதர்கள் கூசுகிறபோது, நரம்பியல் செயல் திரிபு கொண்டவனோ (அதாவது மனநிலையில் மாறுபாடு கொண்டவன்) அந்த விநோதங்களை வெளியே புலப்படுத்திக் கொள்கிறான் என்று அக்கட்டுரையில் கூறுகிறார் ஃபிராய்டு. மேலும், இத்தகைய விநோதப்படுத்தலின் பின்னணியில் இருப்பவை பாலியல் உணர்வுகளை முதன்மையாகக் கொண்ட நிறைவேற்றப்படாத ஆசைகளே என்றும் அவர் கூறுவார். வாசகனும் இத்தகைய மனநிலை காரணமாகவே, குறிப்பிட்ட கலை வடிவத்தில் ஈடுபாடு கொள்கிறான். மேலும், அத்தகைய விநோதப்படுத்தலில் தன்னை அவன் இனங்காணுகிறான் என்பதும் அவர் வாதம். இத்தகைய வாதத்தைப் பின்பற்றுகின்ற சிலர் இன்னும் ஒரு படிமேலே சென்று “கவிதைப் படைப்பு வழிமுறை என்பது, வலியில் மகிழ்ச்சி பெறுகின்ற, முக்கியமாகப் பாலியல் நிலையிலான அத்தகைய மகிழ்ச்சியைப் பெறுகின்ற (psychic masochism) ஒரு தற்காப்பு உத்தியே என்று வருணிக்கின்றனர்” (5)
“கலைப்படைப்பை நரம்பியல் செயல் திரிபோடு சேர்த்து வைத்துப் பேசுவதை உளவியல் அணுகுமுறையில் வல்ல பல திறனாய்வாளர்களே மறுக்கின்றனர். ‘நரம்பியல் திரிபுக்கும் கவிதையாக்கத்திற்கும் இடையே பெரும் வேறுபாடு உண்டு. இதனை உணர்வது அவசியம் என்று கென்னத்பர்க் கூறுகின்றார்” (6)
“நரம்பியல் செயல் திரிபு கொண்டவன், விநோதமாக்குதலுக்கு அல்லது அவரை மயக்கக்கற்பனையின் ஆதிக்கத்திற்கு உட்படுகிறவன். ஆனால், கவிஞன் விநோதமாக்குதலைக் கட்டுப்படுத்தி அதனை ஆள்கிற திறனுடையவன்’ என்பார். லியோலை ட்ரில்லிஸ்” (7) எனவே இரண்டையும் ஒன்றாகப் பார்ப்பது தவறு.
கல்கி பதிலீடு என்ற தன்மை படைத்த பாத்திரத்தை படைத்துக் காட்டியுள்ளார். சான்றாக பொது வாழ்வில் ஈடுபடும் நபர்களுக்கும், திறன் வெளிப்படுத்தி சாதனை புரிபவர்களுக்கும் அதிலும் குறிப்பாக பெண்களுக்கு, இல்லற வாழ்வு அவ்வளவு சிறப்பாக அமைவதில்லை அல்லது பிரிவு ஏற்பட்டுவிடும். இது நிதர்சனமான உண்மை என்பதை நாம் சமகால வாழ் மனிதர்கள் மூலம் கண்டறிந்திருக்கிறோம்.
தமிழக ஆட்சிப்பீடத்தை சிம்மமாய் அலங்கரித்த செல்வி ஜெயலலிதா, நல்ல சான்று. திரையுலகில் சாதித்த பெண்மணிகள் எப்படி சிதைந்தனர்? என்பதற்கு நடிகையர் திலகம் சாவித்ரி நல்ல உதாரணம். இரண்டு மூன்று மணம் செய்தும் கூட பிரிந்து தனியே வாழும் நிலைக்கு நடிகை லட்சுமி நல்ல சான்று.
ஆதித்த கரிகாலன் கல்கி எழுதிய பொன்னியின் செல்வன் புதினத்தில் வருகின்ற சோழர் குல பட்டத்து இளவரசர் ஆவர். வரலாற்றில் இடம் பெற்ற ஆதித்த கரிகாலனைச் சற்று புனைவுடன் இணைத்து கதாபாத்திமாக வடிவமைத்துள்ளார் கல்கி.
பாத்திர இயல்பு
சுந்தரசோழரின் மகனாகவும், அருள்மொழிவர்மன் மற்றும் குந்தவை தேவியின் மூத்த சகோதரராகவும், பட்டத்து இளவவரசனாகவும் விளங்கினான். இளம் வயதிலேயே அபார போர் ஆற்றல் நிரம்பியவனாக படைக்கப்பட்டுள்ளான். போர்களில் பல மன்னாதி மன்னர்களையும் வீழ்த்தி சோழ தேசத்தின் எல்லையை விரிவு செய்தான். சுந்தரசோழனின் நலக்குறைவு பல வஞ்சனை வலை விரிவதற்கு அடித்தளமிட்டது. எனினும், சோழ அரியணையைக் காத்தது ஆதித்த கரிகாலன் என்ற ஒற்றைப்பெயர்தான். கரிகாலன் பிறப்பின் பொழுதே சோழர்களால் வெல்ல இயலாத வீரபாண்டியனை வெல்லப் பிறந்தவன் என்று கூறப்பட்டது. அப்படியே நிகழ்த்திக் காட்டினான். ஆகையால் ‘வீரபாண்டியன் தலை கொண்ட கோப்பரசேகரி’ என்று பெயர் பெற்றான். சிறுவயதிலேயே நந்தினியின் மீது தீராத காதல் கொண்டு வாழ்கிறான். போர்க்களத்தில் தோல்வியைத் தழுவி ஓடி ஓளிந்த வீரபாண்டியனைத் தேடிச் சென்ற ஆதித்த கரிகாலன் நந்தினியுடன் அவனைக் கண்டான். நந்தினியை மாற்றானுடன் பார்த்தவுடன் கோபம் வெறியாக மாறியது நந்தினி மன்றாடினாலும் மண்ணிக்காது வீரபாண்டியன் தலையைக் கொய்தான். பின்னாளில் அதற்காக மிகவும் வருத்தப்பட்டான். நந்தினியின் உருவம் அவனது கனவிலும் வந்து துன்புறுத்தியது. ஆகையால் நந்தினி பழுவூர் ராணியாக மாறியபிறகு உடல் நலக்குறைபட்டிருந்த தனது தந்தையாரைச் சந்திக்கக் கூட தஞ்சை செல்ல இயலாதவனாகத் தவித்தான்.
பதிலீட்டுப்பாத்திரம் கரிகாலன்
ஆயிரம் யானைகள் வந்தாலும் எதிர்கொள்ளத் தயாராக இருக்கும் இவன் மனதில் எப்போதும் காதலையும் வலியையும் சுமந்தபடி இருந்தான். தனது சலன மனது காரணமாக எந்த ஒரு முடிவையும் எடுக்க முடியாதபடி திண்டாடியவன். நந்தினியை இழந்த சோகத்தை, இழப்பை, மறக்க வேறு ஏதாவது ஒன்றில் கவனத்தைச் செலுத்த எத்தனிக்கிறான். போரில் தனது கவனத்தை திசை திருப்புகிறான். எதிர்கொண்ட வீரர்கள் மன்னர்கள் என அனைவரையும் அழிக்கின்றான். வெற்றி பெறுகின்றான். தனது கவனத்தை தனது திறனை முழுவதுமாக வேறொன்றில் செலுத்துவது பதிலீடு எனும் தன்மை நந்தினியின் இழப்பினை ஈடுகட்டும் விதமாக பெரும்படை திரட்டி நாடுகள் பலவும் கைப்பற்றி உலகெங்கும் புலிக்கொடியைப் பறக்கச் செய்ய வேண்டும் என்று ஆசை கொண்டான். இது அவனது பதிலீட்டு பண்பிற்குச் சான்று எனலாம். எனவே ஆதித்த கரிகாலன் பதிலீட்டுத் தன்மை படைத்த பாத்திரம் எனலாம்.
அடிக்குறிப்பு
1. David Daiches, Critical Approacher to Literature London. P.330
2. Malcolm Cowley, Convessar tatuions with Cowly (ED) Thomos, Daniel Yound P.85
3. Sigmund Freud, Creative writers and day, dreaming 20 th Century Literary Criticism (ED), David lodge P.37
4. பாரதிதாசன் கவிதைகள், நிலா பாடல். ப.எண்: ?
5. Edmund Bergles, The Writer and the Psycho – Analysis, P.43
6. Kenneth Burke, The Philosophy of Literary Form, P.121
7. Lionel Tnilling, Freud and Literature 20th Century Literary Criticism (ED) David Lodge P.276
துணைநின்ற நூல்கள்
1. பொன்னியின் செல்வி, கல்கி, கிழக்கு பதிப்பகம், சென்னை. 2011.
2. David Daiches, Critical Approacher to Literature London.1964. Malcolm Cowley, Convessar tatuions with Cowly (ED) Thomos, Daniel Yound 1983.
3. Sigmund Freud, Creative writers and day, dreaming 20 th Century Literary Criticism (ED), David lodge
4. பாரதிதாசன் கவிதைகள், டாக்டர் தொ.பரமசிவன், என்.சி.பி.ஹெச்.சென்னை.1993.
5. Edmund Bergles, The Writer and the Psycho – Analysis, “Newyork” 1949.
6. Kenneth Burke, The Philosophy of Literary Form, Newyork, 1940.
7. Lionel Tnilling, Freud and Literature 20th Century Literary Criticism (ED) David Lodge .
*****
இது முத்துக்கமலம் இணைய இதழின் படைப்பு.
இணையத்தில் ஒரு இலக்கியப் படைப்பு! இது தமிழ் ஆர்வலர்களின் இலக்கியத் துடிப்பு!! ISSN: 2454-1990
அச்சிட
விமர்சிக்க
விருப்பத் தளமாக்க
