சங்க இலக்கியங்களில் காணப்படும் செய்திகளைப் போலவே தமிழகத்தில் காலங்காலமாக வழங்கி வரும் வாய்மொழி வழக்காறுகளாகிய நாட்டார் வழக்காறுகளில் நாட்டுபுறச் செய்திகள் காணப்படுகின்றன. எழுத்திலக்கியம் தோன்றுவதற்கு முன்பே, வாய்மொழிப் பாடல்கள் தோன்றின. எனவே, இலக்கியத்தில் காணப்படும் நாட்டார் செய்திகளுக்கு வாய்மொழிப் பாடல்களேத் தாயாக இருக்கக் கூடும் என்ற கருத்தினை அறிந்து கொள்ள முடிகிறது. காப்பிய இலக்கியமான சிலப்பதிகாரத்திலும் நாட்டார் வழக்காறுகள் இடம் பெற்றுள்ளன. சிலப்பதிகாரத்தில் நாட்டார் வழக்காற்று விழுமியங்கள் குறித்து இக்கட்டுரையில் ஆராயப்படவுள்ளது.

சிலப்பத்திகாரதின் ஆசிரியர் இளங்கோவடிகள். இளங்கோவடிகள் சமண சமயத்தைச் சார்ந்தவர். சிலப்பதிகாரம் ஐம்பெருங்காப்பியங்களில் முதன்மையான காப்பியமாகும். இது கி.பி 2-ஆம் நூற்றாண்டைச் சார்ந்தது. இது 5001அடிகளையும், 3காண்டங்களையும், 30காதைகளையும் கொண்டுள்ளது.

நாகரீகம் வாய்ந்த மக்களின் மரபுவழி வந்த படைப்புகளும், நாகரீகமற்ற பழங்குடி மக்களின் மரபுவழிப் படைப்புகளும் நாட்டார்வழக்காற்றியலாகும். “எழுத்து வழக்கற்ற வாய்மொழி சார்ந்த பண்பாட்டில் எல்லாமே நாட்டார் வழக்காற்றியலாகும்” என்கிறார் பி.ஏ. போட்கின். (நாட்.வழக்காற். ப. 31)

நாட்டார்வழக்காற்றில் ஒரு சமூக அறிவியலாகவும், இலக்கியப்புலமாகவும் கருதப்படுகிறது. நாட்டார் வழக்காற்றியல் நாட்டாரைப் பற்றிய சமூக அறிவியலாகும். நாட்டார் வழக்காறுகள் மொழி சார்ந்த சமூக நடத்தைகளின் வாய்மொழி வெளிப்பாடுகள் என்ற முறையில், சமுதாய மொழியியல் சார்ந்த பொருண்மையியல், பேச்சுவினையியல், பயன் வழியியல் கோட்பாடுகளுடன் நெருங்கிய தொடர்புடையது.

விழுமியங்கள்என்றால் ‘மதிப்பீடு’ என்றுபொருள் எனத் தமிழ் அகராதி கூறுகிறது. மனிதனுடைய நம்பிக்கைகள், எண்ணங்கள், கருத்துக்கள் என்பவற்றின் உருவாக்கத்தின் அடிப்படையில் அமைந்துள்ளதே விழுமியம் எனப்படுகின்றது. விழுமியம் என்பது மனிதர் எதை அடிப்படையாகக் கொண்டு செயற்படுகிறார்களோ அதைக் குறிக்கிறது. தனி மனித விழுமியங்கள் தனி மனிதருடைய வாழ்வை ஒருங்கமைப்பதை நோக்கமாகக் கொண்டவை. ஒரு சமூகத்தில் பொதுவாக உள்ள விழுமியங்கள் பண்பாட்டு விழுமியங்கள் எனப்படுகின்றன. மனிதர்கள் சேர்ந்து வாழ்வதற்கு எந்தெந்த விழுமியங்கள் சிறப்பாகத் தேவைப்பகின்றனவோ, அவை பண்பாட்டு விழுமியங்கள் எனலாம். ஒரு சமுதாயத்தில் விழுமியங்கள் கதைகள், பழமொழிகள், சமயம் என்பவற்றினூடாக வெளிப்படுகின்றன.

நாட்டார் வழக்காற்றில் சிலப்பதிகாரம் சங்க இலக்கியத்திற்கு அடுத்த நிலையில் இசை பரந்து காணப்படும் காப்பியமாகும். நாட்டார் வழக்காற்றில் உள்ள கதைப்பாடலை மையமாகக் கொண்டே இளங்கோவடிகள் சிலப்பதிகாரத்தை எழுதியிருக்க வேண்டும் என்ற கருத்து தமிழறிஞர்களிடம் காணப்படுகிறது.

நாட்டுப்புறப்பாடல்களில் முதன்மை பெறுகிற காதல் கருப்பொருளேச் சங்க இலக்கிய ஐந்திணை அகப்பொருளும் அமையப் பெறுகிறது. இக்கருத்து சிலப்பதிகாரத்தில் வரும் ‘கானல் வரி’காதை, ‘வேட்டுவவரி’காதை,‘ ஆய்ச்சியர்குரவை’, ‘குன்ற குரவை’ ஆகிய காதைகள் நாட்டார் மரபில் வரும் இசையோடு மக்களின் வாழ்வியல் வழக்காறுகளை மையப்படுத்துகின்றன.

தெய்வத்தின் தொழில் என்று உயர்வாகக் கூறப்படுவது உழவுத் தொழிலாகும். தமிழர்களின் அடையாளமாக விளங்குவது உழவுத் தொழிலாகும்.

சிலப்பதிகாரம் கானல்வரி காதையில் உழவுத்தொழிலின் சிறப்பு விளக்கப்பட்டுள்ளது. உழவுத்தொழிலின் போது உழவரின் ஏரின் ஓசையும், வயல் வரப்புகளை உடைத்து ஓடுகின்ற நீரின் ஓசையும், புதுப்புனல் விழாக்கொண்டாடும் மக்களின் மகிழ்ச்சியால் ஏற்படும் ஓசையும் காணப்பட்டது. வீரமறவர்களின் போர் முழக்கத்தினை உடையது சோழனது சிறப்பாகும். நாட்டாரின் முக்கியமான தொழில்களில் ஒன்றான ‘உழவுத்தொழில்’ பற்றிக் கூறப்பட்டுள்ளது. நாட்டாரின் உழவுத் தொழிலில் உழவரின் ஏரின் சிறப்பும், நீர் வரத்து மிகுதியால் ஏற்படும் வரப்புகளின் நிலையும் ‘கானல்வரி’ காதை மூலம் இளங்கோவடிகள் சிறப்பாக எடுத்துரைக்கிறார்.

“உழவ ரோதை மதமோதை
ஊடை நீரோதை தண்பதங்கொள்
விழவ ரோதை சிறந்தார்ப்ப
நடந்தாய் வாழிகாவோரி
மழவ ரோதை வளவன்றன்
வளனே வாழி காவரி” (சில.கான. காதை. 7:17-24)

சிலப்பதிகாரம் வேட்டுவவரி காதையில் கூத்தின் சிறப்பைக் கூறும்போது, கொன்றையும், துளவமும் சேரத்தொடுத்த மாலையைத் தோளின் மேல் போட்டு அமரரின் பொருட்டாக குமரிக் கோலத்தோடு கொற்றவையாகிய நீ ‘மரக்கால் கூத்து’ ஆடுவதிலும், கொற்றவை அந்நாளில் ஈடுபட்டாய் என்று அறிய முடிகிறது. நாட்டாரின் பொழுதுபோக்கு கலையான ‘கூத்து’ இங்கு எடுத்தாளப்பட்டுள்ளது. ‘கூத்து’ வகைகளில் ஒன்றான ‘மரக்கால் கூத்து’ பற்றிக் கூறப்பட்டுள்ளது.

“ஆங்கு,
கொன்றையுந் துளவமும் குழுமத் தொடுத்த
துன்று மலர்ப்பிணையல் தோள்மேல் இட்டாங்கு
அசுரர் வாட அமரர்க்கு ஆடிய
குமரிக் கோலத்துக் கூத்துள் படுமே” (சில.வேட்.காதை:12:10)

கொற்றவை என்னும் வேட்டை தெய்வ வழிபாடு சங்க காலத்திலிருந்து நடைபெற்று வருகிறது. கொல்+தவ்வை = கொல்லுதலை அதாவது வேட்டையாடுதலை தொழிலாகக் கொண்டவள். காட்டு விலங்குகளையும் வேட்டுவர்களையும் காக்கும் தெய்வம் கொற்றவையாகும். சிலப்பதிகாரம் வேட்டுவவரி காதையில் கொற்றவை குறித்த செய்திகள் கூறப்பட்டுள்ளன.

கொற்றவைக்கு பலிக்கொடை கொடுத்து விட்டு, பலியினை ஏற்றுக்கொள்ளும் படியாக எயினர்கள் கொற்றவையை வேண்டுகின்றனர். நாட்டாரின் தெய்வ வழிபாடுகளில் கொற்றவை வழிபாடும் ஒன்றாகும். கொற்றவை வழிபாட்டையும், கொற்றவைக்குப் பலி கொடுக்கும் நிகழ்வினையும் பலியினை ஏற்றுக்கொள்ள வேண்டும் என்பதையும் வேட்டுவவரி காதை சிறப்பாக எடுத்துரைக்கிறது.

“பொருள்கொண்டு புண்செயின் அல்லதை யார்க்கும்
அருள் இல் எயினர் இடுகடன் உண்குவாய்
உருளுஞ் சகடம் உதைத்தருள் செய்குவாய்” (சில.வேட்.காதை:12:22)

ஆயர் சேரியில் பல தீய நிமித்தங்கள் தோன்றின. முதல் நாளில் உறியில் வைத்திருந்த வெண்ணெய் உறையாமையும், துள்ளி விளையாடும் ஆட்டுக்குட்டிகள் அசையாமல் சோர்ந்து கிடந்தன. இதனால் தீமை உண்டு என்று அஞ்சுவர். ஒரு நல்ல காரியத்தை எதிர்நோக்கும் போது, நிமித்தம் பார்ப்பது நாட்டார் நம்பிக்கைகளில் ஒன்றாகும். நிமித்தம் பார்க்கும் போது நல்ல நிமித்தம் நடந்தால் செல்லும் காரியமும் நல்லதாக நடக்கும் என்ற நம்பிக்கை மக்களிடம் காணப்பட்டதை,

“உறிநறு வெண்ணெய் உருகர் உருகும்
மறிதெறித்து ஆடர் வருவது ஒன்று உண்டு” (சில.ஆய்.குரவை:17:2)

எனும் இப்பாடல் வரி விளக்குகிறது.

தீய நிமித்தங்களைப் போக்குவதற்கு ஆயர் குல மகளிர் குரவை கூத்தாடி தெய்வத்தைப் போற்றியதை,

“கோத்த குரவையுள் எத்திய தெய்வம்நம்
ஆத்தலைப் பட்ட துயர் தீர்க்க வேந்தர்” (சில.ஆய்.குரவை:17:15)

எனும் பாடல் வரி விளக்குகிறது. ஆயர் குல மகளிர் ஆடிய குரவையில் தெய்வம் தம் பசுக்களுக்கு நேர்ந்த துயரங்களை நீக்கும் என்றும், தீய நிமித்தங்கள் நீங்கி நன்மையானது நடக்கும் என்றும் நம்பினர். தீய நிமித்தத்தை நீக்க நாட்டார் தெய்வத்தை வழிபடும் பண்பும், குரவை கூத்தாடும் நிகழ்வும் சிலப்பதிகாரம் ஆய்ச்சியர் குரவையில் எடுத்தாளப்பட்டுள்ளது.

பெண் தெய்வ வழிபாடு என்பது சிறப்பு பெற்ற வழிபாட்டு முறையாகும். சிலப்பதிகாரம் குன்ற குரவையிலும் இடம் பெற்றுள்ளது. குன்ற குரவையில் குறவர் குடியினர், கண்ணகியைத் தெய்வமாக வழிபடும் நிகழ்வு இடம் பெற்றுள்ளது.

“என்றலும் இறைஞ்சி அஞ்சி
இணை வளைக்கை எதிர்கூப்பி
நின்ற எல்லையுள் வானவரும்
நெடுமாரி மலர் பொழிந்து
இவள் போலும் நல்குலக்கோர்
இருந் தெய்வம் இல்லை ஆதலின்” (சில.குன்;.குரவை:24:2)

குறவர் குடியினர் கண்ணகியைப் பணிந்து கைக்கூப்பித் தொழுதனர். அந்நேரத்தில் வானவர்கள் மலர்வாரி சொரிந்து கண்ணகியைக் கணவரோடு தேவர்கள் வானுலகம் கொண்டு சென்றனர். குறவர் மகளிர் வியப்பிலே ஆழ்ந்தனர். ‘இவள் போன்ற பெரிய தெய்வம் யாதும் இதுவரை நம் குலத்துக்குக் கிடையாது’ என்று கண்ணகி தெய்வத்திற்கு வழிபாடு செய்ய ஊராரை அழைத்தனர். நாட்டார் வழக்காற்றில் சிறுதெய்வ வழிபாடு முக்கியத்துவம் வாய்ந்த வழிபாட்டு முறையாகும். இதற்குச் சான்றாக கண்ணகி தெய்வ வழிபாடு அமைந்துள்ளது.

சிலப்பதிகாரம் கானல்வரி காதை உழவுத் தொழிலின் சிறப்பினையும், வேட்டுவவரி காதை மரக்கால் கூத்தினையும், கொற்றவைக்கு பலிக்கொடை அளிக்கும் நிகழ்வினையும், ஆய்ச்சியர் குரவை தீய நிமித்தங்கள் பற்றியும், தீய நிமித்தங்களைப் போக்க கடவுளை வழிபடும் நிகழ்வினையும், குன்றக் குரவை பெண் தெய்வ வழிபாட்டையும் எடுத்துரைக்கின்றன. இக்கருத்துக்கள் நாட்டார் வழக்காற்று விழுமியங்களுடன் ஒத்துப்போவதை இதன் மூலம் அறிய முடிகிறது.

1. முனைவர் பாக்கிய மேரி, வகைமை நோக்கில் தமிழ் இலக்கிய வரலாறு, முதல் பதிப்பு: ஜூலை2008.

2. தே. லூர்து, நாட்டார் வழக்காற்றியல்: சில அடிப்படைகள், முதல் பதிப்பு:1997.

3. புலியூர்க்கேசிகள், சிலப்பதிகாரம், முதல் பதிப்பு: ஜூன்1958.

4. ஜெ. ஸ்ரீசந்திரன், சிலப்பதிகாரம், முதல் பதிப்பு:1987.

5. க்ரியா, க்ரியாவின் தற்காலத் தமிழ் அகராதி, முதல் பதிப்பு: ஜனவரி 1992.

*****

இது முத்துக்கமலம் இணைய இதழின் படைப்பு.