வியாசர் கந்தபுராணத்தை எழுதத் தொடங்கும் முன் பதினாறு பெயர்களால் கணபதியை வணங்கியிருக்கிறார்.

1. ஸுமுகன்- மங்கள முகமுடையவர்.

2. ஏக தந்தன்- ஒற்றைத் தந்தம் கொண்டவர்.

3. கபிலன்- மேக- சாம்பல் வண்ணர்.

4. கஜகர்ணகன்- யானைக் காதுகள் கொண்டவர்.

5. லம்போதரன்- பருத்த வயிறு கொண்டவர்.

6. விகடன்- குள்ளமாக இருப்பவர்.

7. விக்னராஜன்- இடையூறுகளுக்கு அதிபர்.

8. விநாயகன்- எல்லாருக்கும் நாயகர்; முதன்மையானவர்.

9. தூமகேது- அக்னியைப்போல பிரகாசிப்பவர்.

10. கணாத்யக்ஷன்- பூதங்களுக்குத் தலைவர்.

11. பாலசந்திரன்- சந்திரனை தரித்தவர்.

12. கஜானணன்- யானைமுகம் கொண்டவர்.

13. வக்ரதுண்டன்- வளைந்த துதிக்கை கொண்டவர்.

14. கும்பகர்ணன்- முறம்போன்ற காதுகள் கொண்டவர்.



15. ஹேரம்பன்- பக்தர்களுக்கு அருள்புரிபவர்.

16. ஸ்கந்தபூர்வஜன்- கந்தனுக்கு முன்னவர்.

இந்தப் பதினாறு பெயர்களைக் கொண்டு வணங்கினால் அனைத்துத் தடைகளும் விலகி அனைத்துச் செயல்களும் வெற்றியடையும்.