கள்ளமின்றி அத்த​னை ​பேரும்
அன்பாய் அமர்ந்து
அத்த​னை க​தையும் அடுக்கடுக்காகப்
​பேசி மகிழ்ந்த அந்த நாள்கள்...

குழந்​தைகள் வந்து
கூடி ஓடி வி​ளையாடிக் களிப்பர்
புன்​செய்க் காட்டில் புழுதியடித்துப் பயறு வ​கைகள் பலப் பல வி​தைப்பர்
பயத்தங்காயும் கட​லைக் காயும்
பச்​சைப் பயறும் தட்​டைப் பயறும்
பச்​சையாய்ப் பறித்துத் தின்ற நாள்கள்...

திருநாள் வந்தால் ஒவ்​வொரு வீட்டிலும்
கூட்டங் கூட்டமாய்
உறவும் நட்பும் கூடி மகிழ்வர்...
திண்பண்டங்கள் வ​​கைவ​கையாய்
வீட்டுக்கு வீடுப் பறிமாறிக் ​கொண்ட
மறக்காத நாள்கள்…

மாப்பி​ளே, மச்சான், அண்​ணே, தம்பீ...
அக்கா, தங்​கை, சின்னம்மா, சித்தப்பா,
அப்பத்தா, அப்பச்சி, அம்மத்தா, ஐயா,
பாட்டன், பாட்டி, ​பெரியம்மா, ​பெரியப்பா
சின்னத்​தை, ​பெரியத்​தை, சின்ன மாமா,
​பெரிய மாமா, ​கொழுந்தன்,​கொழுந்தியாள்
என்று எத்த​னை உறவுகள்
எத்த​னை பந்தங்கள், எத்த​னை இதயங்கள்
அத்த​னை உறவும் அன்பால் இ​ணைந்த​வை...
அந்த நாள்கள்... அழகான நாள்கள்...
உறவுகள் உவப்பாய்க்
கூடிய நாள்கள்... உன்னத நாள்கள்...

பள்ளி விட்டு வீட்டிற்கு வந்தவுடன்
வறுத்த கட​​லை​யை
ஓ​லைக் ​கொட்டானில் ​போட்டு
ஒ​டைச்சுத் தின்னுடான்னு
ஒவ்​வொருவருக்கும் பார்த்துப் பார்த்து
பங்கு ​வைத்துக் ​கொடுக்கும்
பாசமிகுந்த எங்கள் அம்மா...!
வீட்டில் அ​னைவரும்
பாசம் தவழப் பழகிய நாள்கள்...!

ஊருல ஒரு வீட்டில்
வி​​சேஷம் என்றால் எல்​லோரும் ​சென்று
ஆளுக்​கொரு ​வே​லையாகப் பார்த்து
அங்​கே​யே உண்டுறங்கி
வி​சேஷம் முடிந்தவுடன்...
​சொல்லிக் ​கொண்டு வீட்டிற்கு வந்த
வசந்தம் ​பொங்கிய வளமிகு நாள்கள்...

பக்கத்து வீட்டினில் துன்பம் என்றால்
அவர்களின் துன்பம் து​டைக்கும்
தூணாய் இருந்​தோம்...
துன்பம் மீட்டு து​ணையாய் இருந்து
துன்பத்​தைப் பகிர்ந்த இன்ப நாள்கள்...
அந்த நாளில் சாதிகள் இருப்பினும்
​பேதி​யைக் ​கொடுக்கும் ​வெறித்தனம் இல்​லை...
திருவிழாக்களில் சாதிகள் இல்​லை…அரசியல் இல்​லை...
வீட்டு வி​சேஷத்தில் சாதிகள் இல்​லை...
​நேசம் மட்டு​மே ​நெஞ்சில் இருந்தது...
​வேஷம் இல்​லை…விஷமமும் இல்​லை...
​வெகுளியாய்ப் பழகிய பண்புறு நாள்கள்...

முழு நிலவு நாளில் இரவு முழுக்க
ஓ​டியாடிப் பாடித் திரிந்​தோம்…
​பெரி​யோர் எல்லாம் ஓரிடத்தில்
கூடியிருந்து ஊர்க்க​தை ​பேசினர்...
ம​ழை இல்​லை என்றால்
வீட்டுக்​கொருவர் வீதி​தோறும் உள்ள
வீடுகளுக்குச் ​சென்று தருமக் கஞ்சி வாங்கி வந்து
பிள்​ளையார் ​கோவிலின் பின்புறந்தன்னில்
ப​டைப்புப் ​போட்டுப் பானை உ​டைத்து
ம​ழை ​​பொழிய ​வேண்டு​மென இ​றைவனிடம்
அ​னைவரும் ​வேண்டி அழு​தோம்…
​பெரி​யோர் வந்து தண்ணீர் ​தெளித்துப்
பிள்​ளைகளா.பிள்​ளைகளா…
ம​ழை வந்திருச்சு வீட்டுக்கு வாங்கண்ணு
ஊரு நலத்துக்காக ஒன்றாய் இருந்த
உயர்வான நாள்கள்...

விடுக​தை ​போட்டு வி​னோதங்கள் ​பேசி
க​தைக​ளைச் ​சொல்லிக்
களிப்புடன் நாமும் வாழ்ந்த நாள்கள்...

கிளித்தட்டு, சாதா கிட்டி, ராஜக் கிட்டி,
குண்டு உருட்டல், ஓடிப் பிடித்தல்,
​நொண்டி, பாப்பா ​நொண்டி, பச்சக் குதி​ரை,
கண்ணா மூச்சி, பள்ளாங்குழி, ஒத்​தையா ​ரெட்​டையா
சடுகுடு, ​கோக்​கோ, கிளிவருது கிளிவருது,
ஆடு புலி ஆட்டம், தயாம், பரமபதம், கிச்சுக் கிச்சுத் தாம்பூலம்
நண்டூருது நரியூருது, உப்புக்குத்தல், பம்பரம் விடுதல்,
குத்துக்க​ட்​டைப் பம்பரம், வட்டியில் தீ​யெரிதல்,
எறிபந்து எறிதல், பரங்கிப் பழம் பழுத்தல் என்று
அத்த​னை வி​ளையாட்டுக்கள் ஆடிப் பாடி
ஓடி மகிழ்ந்த அற்புதமான அழகான நாள்கள்...

ஊர்க் குளத்தில் தண்ணீர் நிரப்ப
வீட்டுக் ​கொருவர்
மண்​வெட்டியுடன் வந்து
மண்​ணை ​வெட்டி வாரி​யை
நன்கு சுத்தம் ​செய்து...
ம​ழைக்கு அ​னைத்​தையும்
தயார் ​செய்த த​யை மிகு நாள்கள்...

ஊரின் நல​மே ​பெரி​தென மதித்​தோம்…
பணத்திற்கு ஆ​சைப் பட்டு
குளத்​தை கண்மா​யைக் காடு வய​லை
அ​னைத்​தையும் தூர்க்கும்
​வெறிபிடித்த மனிதர்களில்​லை...
ஒவ்​வோராண்டும் குளங்களும்
கண்மாய்களும் ஊரார் அ​னைவராலும்
தூர்வாரப் பட்டது
ஒவ்​வொரு வீட்டிலும் ஒவ்​வொரு பங்கு
மீன் பிடிக்கும் காலங்களில்
அ​னைவரும் ​சேர்ந்து மீன்க​ளைப் பிடித்தனர்
​வெட்டும் இல்​லைக் குத்துமில்​லை...
குளத்​தைத் தூர்க்கும் குறுகிய எண்ணம் அன்று யாருக்கும் இருந்தது இல்​லை...
அன்பாய்ப் ​பொதுநலம் ​பேணிய நாள்கள்...

உயி​ரை உறிஞ்சிக் குடும்பத்​தைக் ​கெடுத்து
குடி​யைக் ​கெடுக்கும் குடியும் இல்​லை...
யாராவது ஒருவர் மயங்கிச் ​சென்று
மதுவருந்தி வந்தால் மானங் ​கெடப் ​பேசி
அவ​ரை இழிவாய் நடத்தி ஒதுக்கி ​வைப்பர்…
குடித்த குடியன் கூனிக் குறுகி இனி​மேல்
வி​ளையாட்டாய்க் கூட விஷமாய் இருக்கும்
மது​வை அருந்​தேன்…
என்று அ​னைவரிடமும் மன்னிப்புக் ​கோரி
மனிதனாய் மாறிய மண்புறு நாள்கள்...

கள்ளத்தனமாய்க் கள்​ளை விற்ற
கபடதாரி​யைப் பிடித்து வந்து
ஊரின் நடுவில் கட்டி ​வைத்து
கள்ளிருக்கின்ற பா​னை​யை உ​டைத்து
த​யை காட்டாது தண்ட​னை ​கொடுத்து
ஊ​ரை விட்டுஒதுக்கி ​வைத்த
ஒப்பற்ற நாள்கள் அந்த நாள்கள்...

தாய் தந்​தைய​ரை மதித்த நாள்கள்...
முதி​யோரில்லம் இல்லா நாள்கள்
​​​தொ​லைக் காட்சிப் ​பெட்டிக்கு
வாழும் நாள்க​ளைத் ​​தொ​லைக்காத நாள்கள்

அத்த​னை ​நேரமும் நமக்​கே
​சொந்தமாக இருந்தது…
வீடு ​தேடிவரும் ​சொந்த பந்தங்க​ளை
விரும்பி வர​வேற்று மனம் விட்டுப் ​பேசி
உறவுக​ளைப் பலப்படுத்தி
உற்சாகமாய் இருந்த நாள்கள்.
தந்​தை, தாய் ​சொன்ன​தைக் ​கேட்டனர்
எங்​கே ​சென்றாலும் ​
பெரி​யோரிடம் ​சொல்லி​யே ​​சென்றனர்...
வீட்டுக்கு வந்த உறவுகளுடனும்
அம்மா, அப்பா, அண்ணன், தம்பி,
அக்கா தங்​கை அ​னைவரும் ஒருங்கூடி
ஒன்றாய் அமர்ந்து சு​வைத்துச் சு​வைத்து
உண்டு மகிழ்ந்த உன்னத நாள்கள்...

அண்ணனும் தம்பியும் அக்காவும் தங்​கையும்
அ​னைவரும் ஒன்றாய் அன்பாய் இருந்​தோம்.
ஒருவருக்கு வித்தால் அ​னைவருக்கும் வலிக்கும்...
ப​தைத்துத் துடித்துப் பதறிப் ​போ​ன...
பாசத்துடன் அன்​பைப் பகிர்ந்த நாள்கள்...

தனித் தனித் தீவாய் ஆகாத நாள்கள்...
மிட்டாய் ஒன்று சிறி​தே ஆயினும்
காக்காய் கடி கடித்துப் பகிர்ந்து உண்ட நாள்கள்...
பண்டி​கை நாளில் ​பெரி​யோர் காலில்
பணிந்து வீழ்ந்து பாங்குடன் நின்று
வாழ்த்​தை மட்டும் ​பெற்ற நாள்கள்...

அழகாய் இருந்த அத்த​னை நாள்களும்...
அன்​பைப் பகிர்ந்த அந்த நாள்களும்
மீண்டும் இங்கு வந்திடா​தோ...?
மாந்தர் உள்ளம் விரிவாகா​தோ…?
​பெரி​யோ​ரைப் ​பேணும் நாளும் வரா​தோ...?

அன்​பையும் பண்​பையும் அழகாய்ச் ​சொல்லிய
அந்த நாளும் வந்திடா​தோ...?
அன்​பை மனதில் வார்த்து என்றும்
அ​மைதி​யை உலகில் தந்திடா​தோ…?
அன்​பே ஆட்சி ​செய்திடா​தோ...?
உள்ளத்​தை என்றும் விரிவுமாக்கி
உண்​மையாய் இருந்து உள்ள​தைப் ​பேசி
தன்னலம் விடுத்துப் ​பொது நலம் ​பேணி
அந்த நாள்க​ளை மலரச் ​செய்​வோம்...!
அகத்தில் மகிழ்ச்சி​யை நி​றையச் ​செய்​வோம்...
அகிலம் நமக்​கே அன்பாய்த் ​தோன்றும்
அகிலம் அ​னைத்தும் ​சொந்தமாகும்...
அந்த நாளும் வந்​தே தீரும்...!

இது முத்துக்கமலம் இணைய இதழின் படைப்பு.