தே​மொழியாள் இதயத்தில் எப்​போதும் இருப்ப​தைத்தான்
தீப்​போன்று பரவிவரும் சூரிய​னே நீ கண்டா​யோ?
காதோரம் கிசுகிசுக்கும் காற்றேநீ கண்டாயோ?
ஆற்றோரம் அசைந்திருக்கும் அறு​கே நீ கண்டாயோ?
வானெங்கும் வட்டமிடும் வெண்ணிலவே கண்டாயோ?
தேனெடுக்க சுற்றிவரும் சின்னவண்டே கண்டாயோ?
மூடியுள்ள கண்ணுக்குள்ளே மோகனமாய் சிரித்திடுவாள்!
நாடியென்றன் நெஞ்சுக்குள்ளே நர்த்தனங்கள் புரிந்திடுவாள்!
கண்திறந்து பார்த்துவிட்டால் கணத்தினி​லே மறைந்திடுவாள்!
மனம் மயங்கும் வண்ணக்கண்ணாள் யாரும் அறியாமல் என்
மனதிற்குள் வந்திடுவாள் மனதில் மாயம்பல புரிந்திடுவாள்!

ஆடும்மயில் கண்டாலோ அவள் நினைவே வருகுதடி;
பாடுங்குயில் குரலினிலே அவள் குர​லே ஒலிக்குதடி;
கார்மேகம் கண்டாலோ அவள் கூந்தல் அழகு தெரியுதடி;
பார்புகழும் அவள் நினைவே மார்த்துடிப்பாய் ஆச்சுதடி;
கால்கடுக்க சுற்றிவரும் காற்றே நீ கண்டால் சொல்லு…
கடலேறி விளையாடும் அலையே நீ கண்டால் சொல்லு…
ஊருக்கெல்லாம் ஒளிகொடுக்கும் சூரியனே கண்டால் சொல்லு…
பாருக்குள்ளே மணியாம் என் கண்மணி​யைக் கண்டால் சொல்லு!
கண்ணாளன் இங்​கேதான் காத்திருக்கான் என்று ​​சொல்லு!
என் கண்மணி​யைக் கண்டா​லே அவள் கா​தோரம் ​போய்ச் ​சொல்லு!
என்னிதயம் அவளிடத்தில் இருக்கு​தெனப் ​போய்ச் ​சொல்லு

இது முத்துக்கமலம் இணைய இதழின் படைப்பு.